Wideoklip edukacyjny, podczas realizacji którego narodził się pomysł na CoT. Jest to projekt od którego wszystko się zaczęło - powstała grupa nieformalna Crush On Trash. “EcoStream” porusza temat wpływu ludzkiej działalności na środowisko naturalne,w szczególności skupiając się skupia się na problemach suszy, zanieczyszczeniu wód oraz ich malejących światowych zasobach. O podłożu merytorycznym klipu można więcej przeczytać klikając przycisk poniżej.
„Wodna Pani nałożyła dziewczynce śmieciową obronkę, żeby mogła posprzątać Ziemiꔓ
Róża, lat 5
W “EcoStream” wszystkie kostiumy i rekwizyty wykonane zostały z nieużytecznych już przedmiotów i najzwyklejszych śmieci. Z realizacją niektórych z nich wiążą się ciekawe historie m.in. zdobywania tychże śmieci na pewnym dzikim wysypisku w krakowskiej Nowej Hucie, na które z resztą wróciliśmy z upcyklingowymi tworami i nakręciliśmy scenę Trolli. W naszym klipie śmieciowe Trolle to ucieleśnienie zagrożeń świata, a ich przerośnięta monstrualna forma to wynik zaplanowanej dość przerysowanej konwencji. Wszystkie sceny kręcone były w Krakowie i okolicach, czasem z nie lada wysiłkiem i determinacją. Dobrze pamiętamy jesienny poranek, godzina 4:00, próbujemy dostać się na teren zalewu w Kryspinowie, by nakręcić sceny Mokosz wracającej myślami do urodzajnych czasów, nie mlekiem i miodem a wodą płynących. (....)
"EcoStream" jest naszym pierwszym wielopłaszczyznowym projektem. To był z pewnością skok na głęboką wodę i było warto! Mimo bardzo skromnych środków udało nam się zaangażować zespół kilkunastu wyjątkowych osób, które uwierzyły w nasz projekt rzeźbiony wspólnie przez prawie 5 miesięcy! To właśnie ta realizacja i wsparcie tylu zdolnych osób dało nam motywację do założenia Fundacji oraz podjęcia dalszych działań.
Projekt tworzyli:
AGATA KAMYKOWSKA [reżyseria, scenariusz, kostiumy]
Tancerka, performerka, designerka, modelka, z wykształcenia architekt. Swoją bujną kreatywność wykorzystuje w każdej dziedzinie, którą się zajmuje i wciąż jej mało. Nie może usiedzieć na miejscu i ciągle coś kombinuje.
W Crush On Trash prócz współtworzenia projektów, tworzenia śmieciowych dzieł sztuki, dbaniu o wizerunek “firmy” od strony graficznej, tłumaczenia poezji na język angielski i wiele, wiele innych … rozwija również swoje talenty reżyserskie. Montaż “EcoStream” to jej zasługa!
Mimo, że mieszka w centrum miasta ma swój własny kompostownik na odpady bio. Nieustannie obiecuje, że przestanie gromadzić rzeczy, które szkoda wyrzucić “bo się przydadzą”, ale … co lepsze egzemplarze rzeczywiście się przydają! Na swoim koncie ma doświadczenie w biobudownictwie.
MARTA MIETELSKA-TOPÓR [scenariusz, wokal, kostiumy, Mokosz]
Tancerka, choreograf, pedagog tańca, z wykształcenia spec od ochrony środowiska. Zawsze marzyła o działalności, która połączy jej różne zainteresowania. W Crush On Trash realizuje to marzenie poprzez twórcze działania i popularyzację wiedzy z zakresu ochrony środowiska. Poza tym świetnie się sprawdza jako łowca zacnych śmieci, twórczyni kostiumów z odpadów oraz specjalista od social media. Co istotne - “EcoStream” to jej debiut wokalny !
Ma świra na punkcie nadmiaru foliówek, konsekwentnie wielbi rower jako najlepszy środek transportu. Mimo nacisków doświadczonych gospodyń domowych, nie używa papierowych ręczników.
SZYMON KAMYKOWSKI [zdjęcia]
Realizator etiud filmowych zarówno muzycznych jak i tanecznych. Z wykształcenia muzyk, saksofonista. Ceniony instrumentalista koncertujący jak Polska długa i szeroka. Współpracuje m.in. z krakowską grupą Fortet i słynnym zespołem Trebunie Tutki.
Jako założyciel KAMYK Productions, ma na swoim koncie szereg realizacji filmowych i fotograficznych. Po godzinach zgłębia tajniki sztuki browarniczej i to kolejna rzecz, która wychodzi mu wzorowo.
Główny sceptyk i krytyk crushontrashowych realizacji – głos bardzo potrzebny i cenny. Nie lubi gromadzenia tony śmieci w swoim mieszkaniu, a zwierzętom domowym najchętniej dałby wolność, ale uwielbia zieleń i prace ogrodnicze oraz długie górskie wycieczki.
JERZY ŁYSIŃSKI [tekst]
Opiekun kota Mariana, na co dzień chórzysta filharmonii czyli jak mówią śpiewacy amator dobrej, nikomu niepotrzebnej roboty. W przerwie pomiędzy koncertami para się pisaniem bajek dla dzieci i tekstów piosenek. Od kilku lat kolaboruje z Panem Śrubką, z którym mają jako współtautorzy na sumieniu spektakle muzyczne, oratoria i koncerty. Przez wiele lat wykładowca akademicki; nie sprawdził się jako dydaktyk gdyż miał poważne problemy ze stawianiem dwói studentom. Ceni sport ale go nie uprawia, ze względu na niski iloraz inteligencji ruchowej. Nie stroni jednak od rozkoszy stołu.
MICHAŁ “ŚRUBKA” JURKIEWICZ [muzyka]
Od dziecka zafascynowany torami kolejowymi, pociągami, semaforami, dworcami. Czasami prowadzi we śnie prawdziwe pociągi, na jawie też mu się czasem zdarza. Komponuje zarówno muzykę klasyczną, chóralno - symfoniczną, jak i rozrywkową. Jego piosenki śpiewał m. in. Zbigniew Wodecki. Pisze teksty, gra na fortepianie i na skrzypcach, kiedyś bardzo bałaganił. Dziś zamiast jednego wielkiego kosza na śmieci ma w kuchni wagoniki towarowe, do których osobno wrzuca szkło, a osobno obierki z pomarańczy. Gdy się wagoniki napełnią, głośno trąbi i wywozi w odpowiednie miejsce.
MARCIN NIECHCIAŁ [Śmiecioptor ]
Artysta cyrkowy, performer, muzyk. Od dziesięciu lat związany z Teatrem Los Fuegos, w którym obecnie pełni funkcję dyrektora artystycznego, menagera, tancerza, logistyka, kierowcy i księgowego w jednym. Udziela się również w innych artystycznych projektach, mając na koncie współpracę z wieloma ciekawymi osobami i grupami oraz szereg występów w kraju i za granicą, których nie sposób tu wymienić. Prowadzi warsztaty związane z pedagogiką cyrku oraz muzyką. Prywatnie tata trzyletniej Gai i pasjonat wszelkich przejawów niestandardowego podejścia do życia.
OSKAR BOGDANOWICZ [Śmieciojad]
Przed pandemią nauczyciel gry na gitarze, żongler, szczudlarz i tancerz ognia. Kiedy wszystkie dotychczasowe zajęcia zostały wstrzymane postanowił sprawdzić się zawodowo w kolejnej pasji jaką jest gotowanie, a w szczególności fermentacja. W wolnej chwili coś pichci, sieje ferment albo czymś kręci i podrzuca.
STANISŁAW IWANICKI [Śmieciopod]
Tancerz, absolwent Wydziału Teatru Tańca krakowskiej AST, od lat związany z Art Color Ballet, jeden z założycieli Embodyments_Dance_Coop. Zafascynowany akrobatyką, lubi dźwigać ciężkie obiekty zwłaszcza tancerki. Swoje zdolności aktorskie jest w stanie wykorzystać nawet ukryty pod warstwami śmieci w ciele naszego Śmieciopoda. Daleko mu do ograniczania mięsa ale segreguje śmieci i pomaga przy różnych dzikich akcjach Crush On Trash.
LENA NECEL [Lena “Nerd” / Lena “EkoRebeliantka”]
Od urodzenia z melodią na ustach, roztańczona, wiecznie podśpiewuje i kocha to całą sobą. Wolny duch, który wolność i szczęście czuje najbardziej wśród końskich grzyw oraz galopując w terenie na ich grzbietach. Uwielbia wyzwania, to strach patrzy w jej oczy z lękiem😉 gdy tnie na snowboardzie, nartach, tyrolce czy macha ze szczytów gór Durmitoru lub śpiewa do snu nietoperzom zasypiając pod gołym niebem w hamaku.
Natura i przyroda to jej najlepsze przyjaciółki , gdy kąpie sie w czystym strumieniu i biega po pachnącym lesie, a dla przyjaciół zrobi wiele, więc dba o środowisko i bierze udział w licznych akcjach eko. Tak to ona Naturalnie Lena🙂
EDYTA MATANÓG [wiolonczela]
Studentka dziennikarstwa, przyszła adeptka kierunków muzycznych. Wiolonczelistka i wokalistka zainteresowana wszystkim wokół niej ze szczególnym uwzględnieniem ludzi, kultury i sztuki. Uwielbia Kraków, a jeszcze bardziej uciekać z niego lub szukać w nim zieleni. Choć od zielonego woli kolor fioletowy, a pietruszkę z zupy metodycznie wyławia.
MARTYNA BACHOWSKA [kontrabas, nadzór realizacji nagrań]
Pewnego razu wpadła na pomysł: będę grać na kontrabasie! Wszyscy pomyśleli, że oszalała. I tak, jest zakręcona. Oprócz grania rysuje, maluje ubrania, śpiewa, a poza tym wymyśla nowe pomysły na spędzanie swojego czasu. Marzy o karierze w tatuażu i o podróżach kolorowym busem po świecie, ale na razie znajduje sobie niestandardowe zajęcia (straszy w domu strachów albo występuje w operze jako zadnia część jelenia).
Udziela się w różnych krakowskich orkiestrach (głównie Fresco Sonare, FMF Youth Orchestra, Orkiestra Barokowa AM). Oprócz tego jest adeptką i miłośniczką szeroko pojętej muzyki rozrywkowej. Współpracowała już na tym polu z kilkoma zespołami, jak również brała udział w muzycznych projektach online.
Tworzy komiksy, ilustracje, projekty na tatuaże i fascynuje się bodypaintingiem. Przerabia ubrania z drugiej ręki i nadaje im nowe życie z pomocą farb. Podczas realizowania swoich malowanek słucha Jacoba Colliera i baroku w najlepszych wykonaniach.
ANDRII "VEDOMYR" VOLYNKO [nadzór realizacji nagrań]
Uważa rower za przedłużenie swojego ciała. Potrafi władować na niego zestaw perkusyjny i śmigać tak po Krakowie. Lubi dobrą kawę, jazz i robić głupoty. W powiewach inspiracji robi zdjęcia i komponuje muzykę. Jest stałą częścią zespołów Wataha Drums i Baśnie Zebrane oraz płynną w niezliczonej ilości różnych projektów i składów muzycznych.
Do Crush on Trash trafił przypadkowo, ale celnie, ponieważ ma okazję się spełnić w nowych dla siebie domenach, jak to puszczanie podkładów, wymądrzanie się i robienie herbatki dla muzyków.
ELIZA ŁOBODA [kostiumy]
Porywa ją każda nowo odkryta gałąź rękodzieła. Czy to szycie, robienie na drutach, szydełku, wyplatanie makramy, filcowanie, we wszystkim musi się spróbować!
Pomimo posiadanego już tytułu magistra, spełnia swoje marzenie jako podyplomowa studentka Krakowskiego ASP na wydziale malarstwa. Na co dzień wykłada i dzieli się swoją pasją i doświadczeniem z kolejnymi pokoleniami bodypainterów i wizażystów. W wolnym czasie (i nie tylko)jeździ na deskorolce i robi zdjęcia 😉
OLGA PIDGORNA [kostiumy]
Olga Pidgorna (kostiumy) Dziewczyna, która zapuszcza swoje macki w różne dziedziny sztuki, nauki i czasoprzestrzeni odnajdując to, co dla niej ciekawe i tworząc w rezultacie niezwykłe projekty. Artystka, graficzka, poetka, scenografka, bodypainterka. Interesuje się również połaczeniem sztuki shibari z performansem. Jest wielbicielką LARPów, gier i maskarad. W wolnych chwilach prowadzi warsztaty czekoladowe. W “EcoStream” uwidoczniła się jej artystyczna miłość do świata postapo i steampunku. Olga widzi w nich niepowtarzalną estetykę i możliwość ujścia fantazji, podczas tworzenia wizji alternatywnego świata.
Nie je mięsa, rzetelnie segreguje śmieci, nie używa paliw kopalnych do ogrzewania mieszkania. Jak na zakupy to tylko ze swoją torba. Na co dzień pilnuje by nie marnować jedzenie. Stara się wymieniać ciuchy lub transformować je tak żeby służyły jak najdłużej .
Projekt zrealizowany został w ramach Programu Zakupu Dzieł (I edycja) realizowanego programie "Kultura Odporna" Miasta Krakowa na zamówienie Krakowskiego Forum Kultury.
